ابن عبدالله بن علی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام علوی. مکنی به ابوالقاسم و مشهور به شبیه یا ابن الشبیه. رجوع به علی علوی (ابن عبدالله بن علی بن...) شود
ابن عبدالله بن علی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام علوی. مکنی به ابوالقاسم و مشهور به شبیه یا ابن الشبیه. رجوع به علی علوی (ابن عبدالله بن علی بن...) شود
ابن شبیه. علی بن عبدالله بن علی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام، علوی، مکنّی به ابوالقاسم و مشهور به الشبیه یا شبیه. رجوع به علی علوی (ابن عبدالله بن علی بن...) شود
ابن شبیه. علی بن عبدالله بن علی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام، علوی، مکنّی به ابوالقاسم و مشهور به الشبیه یا شبیه. رجوع به علی علوی (ابن عبدالله بن علی بن...) شود
ابن عبدالرحیم بن حسن بن عبدالملک بن ابراهیم سلمی عباسی رقی بغدادی، مشهور به ابن عصار و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی عباسی شود ابن عبدالملک رقی، مکنّی به ابوالحصین. وی قاضی حلب بود و ذکر او در یتیمهالدهرثعالبی آمده است. رجوع به یتیمهالدهر ج 1 ص 70 شود
ابن عبدالرحیم بن حسن بن عبدالملک بن ابراهیم سلمی عباسی رقی بغدادی، مشهور به ابن عصار و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی عباسی شود ابن عبدالملک رقی، مکنّی به ابوالحصین. وی قاضی حلب بود و ذکر او در یتیمهالدهرثعالبی آمده است. رجوع به یتیمهالدهر ج 1 ص 70 شود
دهی است جزء دهستان قاقازان، بخش ضیأآباد، شهرستان قزوین. دارای 582 تن سکنه. آب آن از قنات و از چشمه سار تأمین میشود، و محصول آن غلات، انگور، یونجه و لبنیات است. ساکنان این ده از طایفۀ یمنی هستند و تغییر مکان نمی دهند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
دهی است جزء دهستان قاقازان، بخش ضیأآباد، شهرستان قزوین. دارای 582 تن سکنه. آب آن از قنات و از چشمه سار تأمین میشود، و محصول آن غلات، انگور، یونجه و لبنیات است. ساکنان این ده از طایفۀ یمنی هستند و تغییر مکان نمی دهند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
ابن علی فقیه حنفی صاحب ابوالحسن کرخی. ریاست مذهب در زمان خویش بدو منتهی گردید و او در بغداد میزیست و او را مصنفات بوده است. وفات وی به سال 370 هجری قمری بود
ابن علی فقیه حنفی صاحب ابوالحسن کرخی. ریاست مذهب در زمان خویش بدو منتهی گردید و او در بغداد میزیست و او را مصنفات بوده است. وفات وی به سال 370 هجری قمری بود